باید منتظر آن بود که تاریخ در دور های قابل پیشبینی خود سراغ زین الدین زیدان هم بیاید.
تصمیم ها در رئال بر مبنای گردشی تاریخی با علت و معلول های مشخص گرفته می شود. جام نگیرید اخراجید! "اگر لادسیما را فتح نمی کردیم، شکی نبود که همان سال اول از رئال اخراج می شدم." این را کارلو آنچلوتی یک ماه پس از اخراجش از رئال مادرید در تابستان 2015 گفته است.
کارلتو سال 2013 با قراردادی سه ساله از پاری سن ژرمن به رئال پیوست. او رئال را در سال اول حضورش، قهرمان کوپا دل ری و لیگ قهرمانان کرد. اما اعتراف کرده است که در صورت ناکامی در به چنگ آوردن لادسیما،برکنار می شده است. در هر صورت این اتفاق سال بعد افتاد و بهترین مربی لالیگا در فصل گذشته از نگاه روزنامه مونتو دپورتیوو سانتیاگو برنابئو را ترک کرد. به دلیل غیر موجه و مغرورانه ی جام نیاوردن در یک فصل. پس از آن رافائل بنیتز روی کار آمد.
بنیتس هم هیچ کاری از پیش نبرد و زین الدین زیدان در اولین تجربه مربیگری خود روی نیمکت آخرین تیم باشگاهی اش نشست. او در این مدت فراز و نشیب هایی دشت اما به هر تقدیر کهکشانی ها را به فینال لیگ قهرمانان رساند و تا روز آخ پا به پای بارسلونا برای فتح لالیگا جنگید.
زیدان در همین مدت اندک از تمام مربیان لالیگا امتیاز بیشتری جمع کرده است. با این احوال او در نشست های اخیر خود با شک و تردید در باره آینده اش صحبت کرده است. شاید هم همچون استاد خود کارلتو به خوبی بداند که در صورت قهرمان نشدن در لیگ قهرمانان اروپا، سرنوشتی مشابه همچون پیگرینی و لوپس کارو و کیروش و مورینیو و لوکزامبورگو و گارسیا رامون و دل بوسکه و کاماچو(مربیانی که پرز آنان را اخراج کرده است) در انتظار او خواهد بود.
زیزو محبوبیت فراوانی در میان هواداران و بازیکنان رئال دارد اما پرز ثابت کرده است که پایبند هیچ چیزی نیست و عواطف و علاقه برایش مطرح نیست. بنابراین اخراج شدن زیدان در صورت ناکامی در فینال میلان برابر اتلتیکو مادرید، نباید واقعه ای دور از انتظار به نظر آید.